Spis treści

Diagnostyka połączeń sieciowych

System Windows jest wyposażony w pełny zestaw poleceń umożliwiających diagnozowanie działania połączeń sieciowych z poziomu wiersza poleceń systemu MS-DOS lub okna tekstowej konsoli systemu. W polecenia te nie jest wyposażona samodzielna wersja systemu MS-DOS. 

ipconfig - Wyświetla informacje na temat bieżącej konfiguracji protokołu TCP/IP dla wszystkich aktywnych interfejsów sieciowych. 

Najczęściej używane przełączniki: 

  • /all - wyświetla bardziej szczegółowe informacje na temat konfiguracji protokołu TCP/IP; opcja zalecana za każdym razem, gdy chcesz wyświetlić konfigurację interfejsów sieciowych.
  • /renew - powoduje pobranie nowego adresu IP komputera z serwera DHCP dla wszystkich interfejsów sieciowych, których adres IP jest ustalany automatycznie.
  • /release - powoduje rezygnację z wykorzystywania wszystkich automatycznie pobranych adresów IP (aby korzystać dalej z połączeń sieciowych, należy interfejsom nadać adresy statyczne lub pobrać nowe adresy automatyczne).
  • /flushdns - usuwa wszystkie wpisy z systemowego bufora przyspieszającego tłumaczenie nazw komputerów na odpowiadające im adresy IP.

ping - Sprawdza, czy komputer o podanym adresie odpowiada na diagnostyczne pakiety danych i wyświetla informacje na temat czasu odpowiedzi i liczby pakietów, na które odpowiedź nie nadeszła (wraz ze statystyką) Adres IP lub nazwę komputera należy podać na końcu wiersza pc ecerua ping. Wyjątkowo, przełączniki polecenia ping poprzedzone są myślnikiem, a nie ukośnikiem.

Najczęściej używane przełączniki:

  • -t - powoduje ciągłe odpytywanie komputera docelowego; zakończenie działania programu (i wyświetlenie statystyki) nastąpi po naciśnięciu kombinacji klawiszy Ctrl+C; użyteczne przy ciągłym monitorowaniu wpływu zmian w konfiguracji konputera lub budowie okablowania sieciowego na działanie sieci.
  • -a - wymusza przetłumaczenie adresu IP podanego w wierszu poleceń na nazwę komputera za pomocą tak zwanego mechanizmu odwrotnego DNS przydatne, jeżeli chcesz się dowiedzieć, jaka nazwa DNS przyporządkowana jest interesującemu Cię adresowi.
  • -n liczba - wymusza wysyłanie pakietów próbnych i zakończenie działania programu domyślnie polecenie ping pracuje tak, jakby został podany przełącznik -n 4 — dokonuje czterech pomiarów.
  • -l rozmiar - ustala rozmiar pakietów próbnych na rozmiar bajtów; domyślnie polecenie ping przyjmuje rozmiar 32 bajtów; im większe pakiety tym większe wymagania stawiane są infrastrukturze sieci.
  • -f - blokuje możliwość dzielenia dużych pakietów próbnych na wiele mniejszych; pamiętaj, że blokada ta uniemożliwi przesłanie zbyt dużych pakietów (na przykład maksymalny rozmiar pakietu próbnego w sieci lokalnej Ethernet wynosi 1472 bajty).
  • -i ttl - ustala czas wygaśnięcia pakietów (ang. Time To Live — TTL), na ttl przeskoków między routerami; system Windows domyślnie zakłada TTL pakietu równe 128. Zmniejszenie tej wartości może pomóc w diagnozowaniu problemów w routingu występujących w skomplikowanych sieciach.
  • -w czas - ustala maksymalny czas oczekiwania na odpowiedź na pakiet próbny na czas milisekund.

Polecenie ping korzysta z pakietów próbnych protokołu ICMP. Ponieważ ruch ICMP nie jest wykorzystywany przy transmisji danych, urządzenia sieciowe często zmniejszają jego priorytet i celowo ignorują pakiety próbne, faworyzując dane przesyłane pozostałymi protokołami. Z tego powodu badanie funkcjonowania dużej sieci (na przykład Internetu) za pomocą polecenia ping mija się z celem, gdyż wyniki badania mogą być bardzo słabe (długi czas odpowiedzi, duże straty pakietów) mimo doskonałego stanu łącza sieciowego. Polecenie ping doskonale nadaje się za to do badania działania sieci lokalnych.